Saturday, December 31, 2011

Odysseas Elytis

Echium italicum spring aura. Watercolor 25x35cm. Click to enlarge.
  This year, 2011, was dedicated to the Nobel laureate, Greek poet Odysseas Elytis. Instead of attempting to translate the selected verses below, I will share with you some of his very revealing direct words:

"I consider poetry a source of innocence full of revolutionary forces. It is my mission to direct these forces against a world my conscience cannot accept, precisely so as to bring that world through continual metamorphoses into greater harmony with my dreams. I am referring to a contemporary kind of magic which leads to the discovery of our true reality! In the hope of obtaining a freedom from all constraints and the justice which could be identified with absolute light, I am an idolater who, without wanting to do so, arrives at Christian sainthood." (quoted by Aris Berlis)

__________________________________________________________

Ποίηση

  Το 2011 ήταν το έτος Οδυσσέα Ελύτη.
Προς τιμήν του, στο κλείσιμο της χρονιάς, θέλω, και θυμάμαι κάποιους απ΄ τους στίχους που επιλέχθηκαν για την προβολή τους, στις όποιες δημόσιες δράσεις και εκδηλώσεις.

Απ΄ τον στοχασμό σου
  πήζει
    ο ήλιος
  μες στο ρόδι
  κι ευφραίνεται
                      (Σηματολόγιον)

     Εμπρός λοιπόν
από σένα η άνοιξη εξαρτάται. Τάχυνε την αστραπή.
Πιάσε το ΠΡΕΠΕΙ από το ιώτα και γδάρε το ίσαμε το πι.
                      (Ο Μικρός Ναυτίλος)

Ένα και δυό: τη μοίρα μας δεν θα την πει κανένας
Ένα και δυό: τη μοίρα του ήλιου θα την πούμ΄ εμείς.
                      (Ήλιος ο Πρώτος)

Ό,τι αγαπώ γεννιέται αδιάκοπα
Ό,τι αγαπώ βρίσκεται στην αρχή του πάντα.
                      (Ήλιος ο Πρώτος)

Και ένα εξαιρετικό ποίημα στο ίδιο πνεύμα, από τη συλλογή Μικρός Ναυτίλος (1970 - 1974):

Ότι μπόρεσα ν΄ αποχτήσω μια ζωή από πράξεις ορατές
για όλους, επομένως να κερδίσω την ίδια μου διαφάνεια, το
χρωστώ σ΄ ένα είδος ειδικού θάρρους που μου ΄δωκεν η Ποίηση:
να γίνομαι άνεμος για τον χαρταετό και χαρταετός για
τον άνεμο, ακόμη και όταν ουρανός δεν υπάρχει.
Δεν παίζω με τα λόγια. Μιλώ για την κίνηση που ανακαλύπτει
κανείς να σημειώνεται μέσα στη «στιγμή» όταν καταφέρει
να την ανοίξει και να της δώσει διάρκεια. Οπόταν,
πραγματικά, και η Θλίψις γίνεται Χάρις και η Χάρις Άγγελος,
η Ευτυχία Μοναχή και η Μοναχή Ευτυχία

με λευκές, μακριές πτυχές πάνω από το κενό,

ένα κενό γεμάτο σταγόνες πουλιών, αύρες βασιλικού και
συριγμούς υπόκωφου Παραδείσου.

The sun,
as seen by Nikos Zografos on the day of the Winter Solstice.


December solstice

  Dry Echium italicum; a glowing, sun-lit "Christmas tree''.

  It is still winter - actually we are now at the heart of winter - and we still follow the "tracks" that plants leave behind at the end of their life cycle. Most dry plants tend to glow in the light, but no one does it better than the Echium italicum inflorescence, which is easy to identify as it stands like a miniature tree or bush capturing light in it's microscopic hair. I am always amazed by it's radiance. 

  We have just passed the December solstice, which for us in the northern hemisphere is also known as the winter solstice (it is the summer solstice for those in the southern hemisphere), and though it is now that we sense winter darkness and cold at its peak, we know that the light pendulum is swinging back. We are light beings; we anticipate the light of the sun as it dawns each day. This is the small cycle that reminds us of the continuous flux of life in the greater scale, the annual cycle. While we celebrate Christmas, nature celebrates the return of the light. If one looks closer she/he can already feel new life vibrating. There is no waste, no haste, no delay, no break in this eternal spring of nature. It is only dreaming like we do when we sleep.

It is transformed while it rests.
                             Heraclitus, 84a
__________________________________________________________

Χειμερινό Ηλιοστάσιο

  Είναι ακόμη χειμώνας, μάλλιστα βρισκόμαστε στην καρδιά του χειμώνα, και συνεχίζουμε να ακολουθούμε τα "χνάρια" που αφήνουν πίσω τους τα φυτά καθώς τελειώνουν τον κύκλο ζωής τους. Πολλά φυτά λάμπουν στο φως όταν είναι ξερά, κανένα όμως δεν ακτινοβολεί καλύτερα απ΄ όσο η ταξιανθία του Echium italicum, η οποία εύκολα αναγνωρίζεται απ΄ αυτή την αντανάκλαση του φωτός στα μικροσκοπικά του τριχίδια, και από την ομοιότητά του με μικρό δέντρο ή θάμνο. Πάντα θαυμάζω την λάμψη του.

  Έχουμε μόλις περάσει το Χειμερινό Ηλιοστάσιο (που για κείνους που βρίσκονται στο νότιο ημισφαίριο είναι αντίστοιχα το Θερινό Ηλιοστάσιο), και παρ΄ όλο που τώρα νοιώθουμε το σκοτάδι και το κρύο στο αποκορύφωμά τους, γνωρίζουμε πως η αντίστροφη μέτρηση του φωτός έχει ξεκινήσει. Είμαστε πλάσματα φωτός, πλάσματα που προσμένουν την αυγή της κάθε ημέρας. Αυτός είναι ο μικρός κύκλος που μας θυμίζει την αδιάκοπη κίνηση της ζωής σε μεγαλύτερη κλίμακα, τον ετήσιο κύκλο. Ενώ γιορτάζουμε τα Χριστούγεννα, η φύση γιορτάζει την επιστροφή του φωτός. Αν κοιτάξει κανείς προσεκτικά, ήδη μπορεί να νοιώσει τους κραδασμούς της νέας ζωής. Δεν υπάρχει σπατάλη, ούτε βιασύνη ή καθυστέρηση, ούτε και στάση στην αιώνια άνοιξη της φύσης. Μονάχα ονειρεύεται, όπως κάνουμε κι εμείς στον ύπνο.
 
Αναπαύεται ενώ μεταβάλλεται. 
(Μεταβάλλον αναπαύεται)
                              Ηράκλειτος, απόσπασμα 84α

Echium italicum leaf rosette.

Friday, December 16, 2011

Carlina III



  This is Carlina lanata. Again, this is a tiny little thistle, very difficult to spot. But she is beautiful with her shiny pink petals. I was very pleased to have met her for the first time on the island of Samothrace (Samothraki) last summer.

________________________________________________________________

Carlina III

  Αυτή είναι η Carlina lanata, ένα ακόμη μικροσκοπικό, δύσκολο να εντοπιστεί, αγκάθι, με το ροζ γυαλιστερό άνθος της. Είχα την ευχαρίστηση να την συναντήσω για πρώτη φορά στη Σαμοθράκη το περασμένο καλοκαίρι.

Thursday, December 15, 2011

Carlina II

Carlina vulgaris with it's platinum flower h and foliage


 This is another Carlina: Carlina vulgaris. "Vulgaris", means common, like "communis". This thistle is especially attractive when dry in winter time with it's platinum flowers and foliage. You won't miss her next time you meet her, although the flower heads are quite inconspicuous in summer.
Carlina vulgaris is a biennial thistle growing on mountain meadows and forest edges (800-2000m), native to most of Europe and W. Asia. Each plant may occur as a single flower stem, or as a cluster of many stems.
______________________________________________________________

Carlina II

   Αυτή είναι μία ακόμη Carlina: η Carlina vulgaris. "Vulgaris", όπως και "communis", σημαίνει κοινή, συνηθισμένη. Carlina η κοινή λοιπόν, και δεν θα την προσπεράσετε την επόμενη φορά όταν την συναντήσετε, παρόλο που τα κεφάλια των λουλουδιών είναι αρκετά αφανή και άχρωμα μέσα στο καλοκαίρι. Είναι όμως ιδιαίτερα εντυπωσιακή όταν στέκεται ξερή, λευκόχρυση, στις παρυφές των δασών τη χειμερινή περίοδο.
Η Carlina vulgaris είναι ένα διετές είδος αγκαθιού, ενδημικού της Ευρώπης και της δυτικής Ασίας, που απαντάται σε ορεινά λιβάδια και ξέφωτα δασών (800-2000μ). Κάθε φυτό παράγει από έναν έως αρκετούς ανθοφόρους βλαστούς τη δεύτερη χρονιά.



Wednesday, December 14, 2011

Shiny Carlina

Carlina acanthifolia golden stemless flower.
Carlina acanthifolia leaf rosette

Carlina acaulis with Eryngium Bourgatii on a window shutter up in the Spanish Pyrenees, as a symbol of prosperity and protection.

Carlina acaulis white petaled flower.
  Only a few thistle flowers have petals in the same way that other flowers do. But the genus Carlina has thistles with a very special feature: they all have shiny dry petals that stay on the flower like in the genus helichrysum.  
  Carlina acanthifolia is a thistle that unlike all other thistles produces a single, big golden flower directly on the ground, with no stem. This makes it the shortest of all! It's a spectacular sight when you meet them, like bright stars on the earth. No wonder why they use them as brilliant symbols of prosperity and protection. They are native to Greece in high altitudes, but all these photos were taken in the Spanish Pyrenees. 
  A very close relative is Carlina acaulis, which produces smaller white flowers that often extend a little above the ground.

_________________________________________________________________

Η λαμπερή Carlina

  Ελάχιστα είδη αγκαθιών μοιάζουν να έχουν πέταλα όπως τα περισσότερα λουλούδια. Όμως το γένος Carlina έχει πέταλα γυαλιστερά και στεγνά που μένουν πάνω στο λουλούδι όπως στο γένος helichrysum (ελίχρυσο). 
  Η Carlina acanthifolia είναι ένα είδος αγκαθιού που σε αντίθεση με όλα τα άλλα παράγει μόνο ένα λουλούδι, μεγάλο και χρυσοκίτρινο, απευθείας πάνω στο έδαφος, χωρίς μίσχο. Αυτό την κάνει να είναι το κοντύτερο από όλα! Είναι εντυπωσιακά αγκάθια, σαν φωτεινά αστέρια πάνω στη γη. Δεν είναι καθόλου περίεργο που στολίζουν μ'  αυτήν τα παράθυρα και τις εισόδους των σπιτιών, σα σύμβολο ευημερίας και προστασίας. Παρ' όλο που το είδος είναι ενδημικό και στην ελλάδα, σε μεγάλα συνήθως υψόμετρα, οι φωτογραφίες εδώ είναι τραβηγμένες στο ισπανικό τμήμα της οροσειράς των Πυρηναίων. 
  Στενή συγγενής της Carlina acanthifolia είναι η Carlina acaulis, η οποία παράγει μικρότερα λευκά λουλούδια τα οποία συχνά εξέχουν λίγο πάνω απ΄ το έδαφος. 

Tuesday, December 13, 2011

Binomial classification

Plantago coronopus leaf rosette. Black and brown ink, 21x30cm.
  Plant names have developed over a great period of time, but the first to set the very early foundations for plant classification, was Theophrastus (372-278 BC), a favorite student of Aristotle. The binomial classification system that is used today is due to the Swedish Carl Linnaeus (1707-1778). His plant collection contains 14,300 specimens... He is considered the Father of Taxonomy, whereas Theophrastus is the first botanist or Father of Botany and Ecology. Some other well known botanists who in between the two also contributed in the systematic study of plants are Plinius (23-79AD), Dioscorides (25-90AD) and Tournefort (1656-1708). Just for the record.

_____________________________________________________________

Συστηματική ταξινόμηση

  Η Ιστορία ονοματοθεσίας των ειδών του φυτικού βασιλείου έχει διάρκεια πολλών αιώνων. Εκείνος όμως που πρώτος έβαλε τα θεμέλια για την συστηματική τους ταξινόμηση είναι ο Θεόφραστος (372-278πΧ), αγαπημένος μαθητής του Αριστοτέλη. Το διωνυμικό σύστημα ταξινόμησης που χρησιμοποιούμε σήμερα οφείλεται στον σουηδό Κάρολο Λινναίο (1707-1778). Η βοτανική του συλλογή αριθμεί τα 14.300 είδη... Θεωρείται ο Πατέρας της Ταξινομίας, ενώ ο Θεόφραστος ο πρώτος βοτανολόγος ή Πατέρας της Βοτανικής και της Οικολογίας. Άλλοι σημαντικοί βοτανολόγοι που συνεισέφεραν στη μελέτη των φυτών είναι ο Πλίνιος (23-79μΧ), ο Διοσκορίδης (25-90μΧ) και ο γάλλος Τουρνεφόρτ (1656-1708). Αυτά για να θυμόμαστε.

Monday, December 12, 2011

Plant identification

Acinos suaveolens, commonly known as "basil thyme".



  One of the basic ideas running through this blog is the need for a simple, and friendly to all, way to present and identify plants and flowers. Presenting the whole of the Greek Flora is out of the question -it includes approx. 6000 species and subspecies-, but strategically covering the great majority of plants within our direct observation will do. This means creating an online, open archive, that will enable the inquiry based on a plant's actual attributes rather than its scientific name.
For example if one was to look for information concerning a small sweet-scented, aromatic plant with violet flowers, which he already knows not to be thyme, nor some kind of mint, he would always be required to know the Latin name; that is: Acinos suaveolens**. This is the key. Most of us though, are excluded from this information, for to know how to identify a species requires at least some clue for the preceding classification taxa  -its line of evolution. The order is: division - class - order - family - genus - specific epithet. Therefore you must know how to ask with precision, which is meant only for the experts. But in the case of Acinos suaveolens what is truly required goes like this: it is small, aromatic, with violet flowers; what is it?
Going through these blog labels, by the end of this one year period, it should be enough for one to be lead to a very small group of plants where she/he can detect what she/he is looking for.

  In this blog, information regarding the uses of plants/herbs is not considered of great importance (not that I don't believe in their healing attributes - on the contrary). Neither does public opinion, i.e. if a plant is considered "beautiful" or "ugly", famous and useful or not. All plants are beautiful, and all are worthy of our appreciation; they all have a story to tell. In the end it is not even important if we will still remember the names. Once we have met, what is to stay cannot be forgotten; we can now create our own names.
_ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ 

** Acinos suaveolens is native to Italy, Greece, and the Balkans, whereas Acinos alpinus, which is very similar, is widespread in most of Europe. Acinos is a genus of ten species, most of which are short-lived evergreen perennials. They are all aromatic plants, belonging to the mint family (Lamiaceae) like "sage, rosemary and thyme". They are also very small spreading plants.
_________________________________________________________


Αναγνώριση φυτών

  Η βασική ιδέα αυτού του blog είναι η κάλυψη της ανάγκης για εύκολη και φιλική αναζήτηση των λατινικών ονομάτων των φυτών, δηλαδή αναγνώριση και φωτοταυτοποίηση φυτικών ειδών. Προφανώς η παρουσίαση δεν στοχεύει καθόλου στην κάλυψη όλων των ειδών - η ελληνική χλωρίδα περιλαμβάνει περίπου 6.000 είδη και υποείδη φυτών. Αντίθετα αρκείται στην κάλυψη με οργανωμένο τρόπο ενός μεγάλου μέρους  από τα σημαντικότερα φυτικά είδη της άμεσης παρατήρησής μας, δημιουργώντας ένα είδος ανοικτού αρχείου - φωτογραφικού οδηγού - που επιτρέπει την αναζήτηση με βάση όχι το επιστημονικό του όνομα αλλά τα ουσιαστικά χαρακτηριστικά του φυτού. Για παράδειγμα όταν κάποιος αναζητήσει πληροφορίες για ένα μικρό αρωματικό με βιολετί/λιλά λουλούδια που δεν είναι ούτε θυμάρι, ούτε θρούμπι, ούτε είδος μέντας, χρειάζεται οπωσδήποτε να ξέρει σε όλους τους διαδικτυακούς τόπους το επιστημονικό του όνομα: Acinos suaveolens**. Αυτό είναι το κλειδί. Οι πιο πολλοί όμως από μας είμαστε αποκλεισμένοι απ΄ αυτή την πληροφορία, καθώς για να ξέρεις να αναγνωρίσεις ένα είδος πρέπει τουλάχιστον να κατανοείς βασικά στοιχεία του ταξινομικού δέντρου που υπάρχει πριν απ΄ αυτό. Η σειρά είναι: κλάση - τάξη - οικογένεια - γένος - είδος - υποείδος. Πρέπει δηλαδή να ξέρεις να ρωτάς με ακρίβεια, κάτι που αφορά μονάχα έναν ειδικό. 
Για μας όμως, η απαιτούμενη πληροφορία, στη περίπτωση του Acinos suaveolens, δεν μπορεί παρά να είναι απλή: είναι μικρό, αρωματικό, με βιολετί/λιλά λουλούδια: τι είνα; Ακολουθώντας αυτές τις ετικέττες (labels), η αναζήτηση θα πρέπει, μέχρι το τέλος της διάρκειας του ενός έτους, να οδηγεί σε μια πολύ μικρή ομάδα φυτών όπου εύκολα κανείς μπορεί να εντοπίσει το ζητούμενο.


  Σ΄ αυτό το blog δεν θεωρείται τόσο σημαντική η πληροφορία σχετικά με τη χρήση του κάθε φυτού, ούτε η κοινή γνώμη, αν δηλαδή είναι "όμορφο" ή "άσχημο", δημοφιλές ή περιφρονητέο, περιοπής ή "άχρηστο". Όλα τα φυτά είναι όμορφα, όλα είναι άξια παρατήρησης και θαυμασμού. Και όλα έχουν μια ιστορία να πουν. Στο τέλος δεν είναι απαραίτητο να θυμόμαστε ούτε τα ονόματά τους. Επειδή αυτό που χρειαζόταν δε λησμονιέται.
_ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _

** Το είδος Acinos suaveolens είναι ενδημικό της Ιταλίας, Ελλάδας και των Βαλκανίων, ενώ το αντίστοιχο Acinos alpinus, που είναι πολύ όμοιο, απαντάται στο μεγαλύτερο μέρος της Ευρώπης. Το γένος Acinos περιλαμβάνει δέκα είδη, τα περισσότερα εκ των οποίων είναι ολιγοετή αειθαλή φυτά. Πρόκειται για αρωματικά φυτά που ανήκουν στην ευρύτερη οικογένεια (Lamiaceae) στην οποία ανήκουν φυτά όπως η μέντα, το φασκόμηλο, το δεντρολίβανο και το θυμάρι. Πρόκειται επίσης για πολύ μικρά φυτά, που απλώνονται στο έδαφος.



New growth of Acinos suaveolens in winter.