The simple fact of breathing

 June sea-offerings.

He dies a slow death who becomes a slave to habit,

repeating everyday the same paths,

who doesn’t change the mark he leaves, won’t risk wearing a new color, nor talk to people he doesn’t know.

He dies a slow death who avoids passion, who prefers black to white and dotted "i’s" over a whirlwind of emotions, especially those that make the eyes sparkle, rescue smiles from yawns, hearts clumsy with feelings.

He dies a slow death who doesn’t upend the table when he is unhappy at work,

who won’t risk a sure thing for the uncertainty behind a dream, who won’t allow himself, at least once in his life, to flee from sensible advice.

He dies a slow death who doesn’t travel, nor read, nor hear music,

who doesn’t laugh at himself.

He dies a slow death who destroys self-love, who won’t let himself be helped.

He dies a slow death who spends his days complaining of his bad luck or of the never-ending rain.

He dies a slow death who doesn't ask about what he doesn’t know. 

Let us avoid death in small doses, always remembering that being alive requires an effort much greater than the simple fact of breathing.

 
                                        -- Commonly attributed to Pablo Neruda,
                                           but most probably belonging to Martha Medeiros

___________________________________________________________________

Το απλό γεγονός της αναπνοής

Αργοπεθαίνει όποιος γίνεται σκλάβος της συνήθειας,

επαναλαμβάνοντας καθημερινά τις ίδιες διαδρομές,

όποιος δεν αλλάζει περπατησιά,

δε διακυνδινεύει να αλλάξει χρώμα στα ρούχα του,

όποιος δε μιλάει σε κείνους που δεν γνωρίζει.

Αργοπεθαίνει όποιος αποφεύγει ένα πάθος, όποιος προτιμά το μαύρο για το άσπρο,

αντί ενός συνόλου συγκινήσεων που κάνουν τα μάτια να λάμπουν, και μετατρέπουν ένα χασμουρητό σε χαμόγελο,

που κάνουν την καρδιά να χτυπά στο λάθος και στα συναισθήματα. 

Αργοπεθαίνει όποιος δεν είναι ευτυχισμένος στη δουλειά του,

όποιος δε διακινδυνεύει τη βεβαιότητα για την αβεβαιότητα,

για να κυνηγήσει ένα όνειρο,

όποιος δεν επιτρέπει στον εαυτό του τουλάχιστον μια φορά στη ζωή του ν΄ αποφύγει τις εχέφρονες συμβουλές.

Αργοπεθαίνει όποιος δεν ταξιδεύει, δε διαβάζει, δεν ακούει μουσική,

όποιος δε γελά με τον εαυτό του.

Αργοπεθαίνει όποιος δε βρίσκει σαγήνη στον εαυτό του,

όποιος δεν επιτρέπει να τον βοηθήσουν,

όποιος περνάει τις μέρες του παραπονούμενος για την τύχη του,

ή για την ασταμάτητη βροχή.

Αργοπεθαίνει όποιος δε ρωτά για πράγματα που δε γνωρίζει. 

Αποφεύγουμε τον θάνατο σε μικρές δόσεις, όταν θυμόμαστε πως το να είναι κανείς ζωντανός σημαίνει μια προσπάθεια πολύ μεγαλύτερη από το απλό γεγονός της αναπνοής.

                                        -- συνήθως αποδίδεται στον Pablo Neruda,              
                                           αλλά μάλλον ανήκει στη βραζιλιανή Martha Medeiros