A sense irreplaceable

Under a tamarisk tree.

Watercolor on paper, 15x22cm (2002)

«Yesterday Ι stuck my hand in the sand and held hers.
Throughout the evening the geraniums were staring at me
full of meaning from the small yards. The fishing boats, those
pulled ashore, now felt close, familiar. And late at night,
when I took off her earrings so I can kiss her the way I want,
with her back against the wall of the church, the sea thundered
and the Saints came out holding their candles for me».

Without any doubt, for each one of us there is a distinct,
irreplaceable sense that if he doesn't find her so that he may
isolate her early enough and live together with her, thereby
filling her with visible deeds, he goes wasted.

                      -- Odysseus Elytis, The Little Seafarer
_______________________________________________


«Εχθές έχωσα κάτω απ΄ την άμμο το χέρι μου
κι έπιασα το δικό της. Όλο το απόγεμα ύστερα τα γεράνια με
κοίταζαν απ΄ τις αυλές με νόημα. Οι βάρκες, οι τραβηγμένες
έξω στη στεριά, πήρανε κάτι γνώριμο, οικείο. Και το βράδυ,
αργά, την ώρα που της έβγαλα τα σκουλαρίκια να τη φιλήσω
έτσι όπως θέλω εγώ, με τη ράχη ακουμπισμένη στον μαντρότοιχο
της εκκλησιάς, μπουμπούνισε το πέλαγος και οι Άγιοι βγήκανε
κρατώντας κεριά να μου φωτίσουνε».

Χωρίς αμφιβολία υπάρχει για τον καθέναν από μας κι από
μια ξεχωριστή, αναντικατάστατη αίσθηση που αν δεν την βρει
να την απομονώσει εγκαίρως και να συζήσει αργότερα μαζί
της, έτσι που ναν τη γεμίσει πράξεις ορατές, πάει χαμένος.

                     -- Οδυσσέας Ελύτης, Ο Μικρός Ναυτίλος