Salvinia natans

An unusual aquatic plant, Salvinia natans.

  Salvinia natans, also known as Floating Fern ("natans" means swimming, floating), is an annual floating aquatic fern, looking nothing like conventional ferns. This small plant, that is found throughout the world in standing fresh water, has floating leaves with brush-like, water repellent hair on top, and submerged root-like leaves that also bear the spores.
__________________________________________________________________ 


  Η Salvinia natans είναι έαν ετήσιο είδος επιπλέουσας φτέρης ("natans" σημαίνει εκείνο που κολυμπάει ή επιπλέει), η οποία δεν μοιάζει καθόλου με τις συνηθισμένες φτέρες. Αυτό το πολύ μικρό φυτό, το οποίο απαντάται σε όλον τον κόσμο σε λίμνες και στάσιμα νερά, έχει φύλλα που επιπλέουν, με σκληρές τρίχες στην πάνω πλευρά που απωθούν το νερό, και βυθισμένα φύλλα που μοιάζουν με ριζίδια και τα οποία παράγουν τα σπόρια.

Mosses (V)

The "fern moss", Selaginella denticulata.

  The crawling moss-like plant in the pictures is neither a moss nor a liverwort. A member of the Spike-moss family (Selaginellaceae), it belongs to the division of Lycopodiophyta.
This is the stunning "fern moss" Selaginella denticulata, or Mediterranean Clubmoss.
«Ferns of the Selaginella genus, along with Lycopodium and Isoetes, are the oldest and most primitive vascular plants currently existing on Earth, as they appeared about 150 million years before the dinosaurs, in the Carboniferous period (350-290 million years ago). Selaginella denticulata's evolutionary ancestors, the Lycophyta, reached the size of large trees with a trunk and woody branches covered with leaves up the stem. They lived on coastal wetland soils in a tropical climate, making it easier to reproduce by spores. The remains of these extraordinary plants became our largest deposits of coal». ______________________________________________________________________


  Το μικροσκοπικό φυτό στις φωτογραφίες, δεν είναι ούτε βρυόφυτο ούτε liverwοrt, αλλά ανήκει στην οικογένεια Selaginellaceae, και στην ευρύτερη κλάση των Λυκοποδιόφυτων.
Πρόκειται για την εντυπωσιακή Μεσογειακή βρυόφτερη, Selaginella denticulata.
«Οι φτέρες του γένους Selaginella, μαζί με τα γένη Lycopodium και Isoetes, είναι οι αρχαιότερες φυτικές μορφές, που διαθέτουν αγγεία για την κυκλοφορία των υγρών, σήμερα σε ολόκληρο τον πλανήτη, καθώς εμφανίστηκαν στη Λιθανθακοφόρο περίοδο (350-290 εκάτ. χρόνια πριν),150 εκατομμύρια χρόνια πριν τους δεινόσαυρους. Πρόγονοι της Selaginella denticulata, είναι τα Λυκόφυτα τα οποία είχαν το ύψος ψηλών δέντρων με κορμό και ξυλώδεις βλαστούς καλυμμένους με φύλλα. Ζούσαν σε τροπικούς παράκτιους υγρότοπους, διευκολύνοντας την αναπαραγωγή τους με σπόρια. Τα λείψανα αυτών των εκπληκτικών φυτών μετατράπηκαν στα μεγαλύτερα αποθέματα λιθάνθρακα του πλανήτη».

Asplenium ruta-muraria

Wall rue.

  This very small evergreen fern, Asplenium ruta-muraria, also known as "wall rue", that is native both to Europe and North America, is found growing in rock crevices and stone walls.
_______________________________________________________________________

  Το μικροσκοπικό είδος αειθαλούς φτέρης Asplenium ruta-muraria που απαντάται κι αυτό σε πέτρινους τοίχους και σχισμές βράχων, είναι διαδεδομένο κυρίως στην Ευρώπη και στη Βόρειο Αμερική.

Asplenium adiantum-nigrum

  Asplenium adiantum-nigrum is another small and beautiful fern, common to Europe, often found growing together with Asplenium trichomanes. Bright shiny green leaves with a dark brown stalk, and sori that in young leaves are only slightly visible.
_______________________________________________________________________

  Το είδος Asplenium adiantum-nigrum είναι μια ακόμη υπέροχη μικρή φτέρη, αρκετά συνηθισμένη στην Ευρώπη, η οποία απαντάται συχνά να φυτρώνει μαζί με την Asplenium trichomanes. Καταπράσινα γυαλιστερά φύλλα με σκούρο καφέ κοτσάνι, και σπόρια στην κάτω επιφάνεια που στα νεαρά φύλλα σχεδόν δεν διακρίνονται.

 Asplenium adiantum-nigrum is often found growing together with Asplenium trichomanes.

Asplenium trichomanes

  This is a beautiful evergreen fairy fern! Asplenium trichomanes (also known as "maidenhair spleenwort"), is a very elegant small fern in the large Asplenium genus, that owes its name to the old belief that these ferns were useful for ailments of the spleen, due to the spleen-shaped sori on the backs of the fronds. It is a widespread and common species, occurring almost worldwide in a variety of rocky habitats. It is a variable fern with several subspecies.
_______________________________________________________________________

  Αυτή είναι μια υπέροχη αειθαλής νεραιδόφτερη! Το είδος Asplenium trichomanes, είναι μία μικρή φτέρη-κόσμημα μέσα στο τεράστιο γένος Asplenium, το οποίο οφείλει το όνομά του στην παλιά δοξασία που ήθελε αυτές τις φτέρες να γιατρεύουν τον σπλήνα, βασισμένη στην ομοιότητα των αποθηκών σπορίων στο πίσω μέρος των φύλλων με το σχήμα της σπλήνας. Πρόκειται για μια διαδεδομένη και αρκετά συνηθισμένη φτέρη, που απαντάται σχεδόν παγκοσμίως, με αρκετές μορφολογικές παραλλαγές, τοπικά, και υποείδη.

 Asplenium trichomanes on a stone wall, together with Geranium molle blushing leaves.

Polypodium vulgare

  This small and beautiful fern is what seems to be the descendant of a tropical species that adapted to the cold conditions after the climate changes due to the last pole shift. Polypodium vulgare is found growing in the shade, on old walls and cracks in rocks, developing along a horizontal rhizome. The sori (clusters of spores) are found on the lower side of the leaves (fronds) and range in color from bright yellow to orange. In Greece one can find another very similar species, Polypodium cambricum, and the two can only be distinguished from each other by a number of micro-morphological characteristics. Unless someone knows what these are, people choose the name of common Polypody ("vulgare" means common).
______________________________________________________________________

  Αυτή η μικρή και όμορφη φτέρη είναι όπως φαίνεται απόγονος ενός τροπικού ασιατικού είδους το οποίο προσαρμόστηκε στο κρύο μετά από τις κλιματικές αλλαγές που επέφερε η τελευταία αντιστροφή των πόλων. Η Polypodium vulgare βρίσκεται να μεγαλώνει πάντα στη σκιά, πάνω σε πέτρινους τοίχους και σχισμές βράχων, αναπτυσσόμενη κατά μήκους ενός οριζόντιου ριζώματος. Τα σπόρια, κίτρινου ή πορτοκαλί χρώματος, βρίσκονται αποθηκευμένα στην κάτω επιφάνεια των φύλλων. Στην Ελλάδα απαντάται και ένα άλλο, πολύ όμοιο είδος, το Polypodium cambricum, και τα δύο μπορούν να διακριθούν μεταξύ τους από μια σειρά μικρομορφολογικών χαρακτηριστικών. Ελλείψει τέτοιων λεπτομερειακών στοιχείων, επιλέγεται συνήθως το όνομα Polypodium vulgare, που σημαίνει εξάλλου "Πολυπόδιο το κοινό".

Yellow sori on the undersides of Polypodium vulgare fronds.

Ferns

The "little wing" fern, Ceterach officinarum.

 Pterydophyta, commonly known as ferns, are a large and very ancient botanical group of seedless vascular plants, that predate the dinosaurs - although many of the current families and species appeared only after flowering plants came to dominate the Earth. Ferns, as we know them today, are relatively delicate plants, that favor steady moisture conditions, and avoid direct sunlight.
These non-flowering plants, that are more primitive in form than flowering species, reproduce with spores (that are stored underneath the leaves), not seeds. The same applies for fungi, mosses, lichens as well as some bacteria and protozoa. A seed consists of an embryonic plant together with a store of food, all surrounded by a protective coat, whereas a spore is a microscopic reproductive body, made of either one or many cells, that is very resistant to harsh conditions and can almost remain viable for eons. Despite the fact that they require less energy to start mitosis, spores are limited by their dependence on favorable moisture conditions, more  than seeds, in order to successfully germinate.

  The little lively ferns in the pictures, belong to Ceterach officinarum species (formerly Asplenium ceterach), commonly known as "rustyback" for the rusty fur that appears on its leaves lower surface. A very common European species, Ceterach officinarum is, unlike many ferns, drought resistant and will curl its wing-like leaves (fronds) inwards so that only the brown side is visible.
This tiny fern (6-12 cm), that is only found growing in rock crevices and stone walls, is widely known for its diuretic properties and especially in treating gallstones and kidney stones.
__________________________________________________________________


   Οι φτέρες (πτερυδόφυτα), είναι μια μεγάλη και πολύ αρχαία ομάδα άσπερμων αγγειακών φυτών, τα οποία προηγούνται της εποχής των δεινοσαύρων - παρόλο που πολλές από τις υπάρχουσες οικογένειες και είδη δεν εμφανίστηκαν παρά μόνο μετά την επικράτηση των ανθοφόρων φυτών στη Γη. Πρόκειται για φυτά σχετικά ευαίσθητα, που έχουν ανάγκη από συνθήκες σταθερής υγρασίας, και που αποφεύγουν το άμεσο ηλιακό φως.
Τα μη-ανθοφόρα αυτά φυτά, που στη μορφή είναι πιο πρωτόγονα από τα ανθοφόρα είδη, πολλαπλασιάζονται με σπόρια, που αποθηκεύονται κάτω απ΄ τα φύλλα, και όχι σπόρους. Το ίδιο ισχύει για τους μύκητες, τα βρυόφυτα, τις λειχήνες, καθώς και πολλά βακτήρια και πρωτόζωα. Ένας σπόρος αποτελείται από ένα φυτικό έμβρυο και μια αποθήκη θρεπτικών συστατικών, προστατευμένα με ένα σκληρό περίβλημα, ενώ ένα σπόρι είναι ένα μικροσκοπικό αναπαραγωγικό σώμα, αποτελούμενο από ένα ή περισσότερα κύτταρα, που είναι πολύ ανθεκτικό στις όποιες αντίξοες συνθήκες και που μπορεί να επιβιώσει για ανυπολόγιστο χρόνο. Παρόλο το γεγονός ότι χρειάζονται λιγότερη ενέργεια για να ξεκινήσουν τη διαδικασία της μίτωσης (διαίρεσης), τα σπόρια περιορίζονται από την εξάρτησή τους από ιδανικές συνθήκες υγρασίας που είναι απαραίτητες για την ανάπτυξή τους.

  Τα μικρά ζωηρά φυτά στις φωτογραφίες, ανήκουν στο είδος φτέρης Ceterach officinarum (η προηγούμενη ονομασία ήταν Asplenium ceterach), γνωστής και με τα όμορφα ονόματα φτερουγάκι, χρυσόχορτο και σκορπίδι. Πρόκειται για ένα πολύ κοινό ευρωπαικό είδος το οποίο σε αντίθεση με τις περισσότερες φτέρες παρουσιάζει αντοχή σε συνθήκες ξηρασίας, και το οποίο για να πρστατευθεί αναδιπλώνει τα φύλλα του αποκαλύπτοντας τη μαλλιαρή χρυσοκαφετιά κάτω επιφάνειά τους.
Αυτό το μικροσκοπικό είδος φτέρης (περίπου 6-12 εκατοστά), που βρίσκεται να φυτρώνει αποκλειστικά σε σχισμές βράχων και πέτρινους τοίχους, είναι φημισμένο για τη διουρητική του δράση και ιδιαίτερα για την ικανότητά του να διαλύει πέτρες στα νεφρά και στη χολή.

Ceterach officinarum. Rustyback's mature curled leaves undersides.