Ferns

The "little wing" fern, Ceterach officinarum.

 Pterydophyta, commonly known as ferns, are a large and very ancient botanical group of seedless vascular plants, that predate the dinosaurs - although many of the current families and species appeared only after flowering plants came to dominate the Earth. Ferns, as we know them today, are relatively delicate plants, that favor steady moisture conditions, and avoid direct sunlight.
These non-flowering plants, that are more primitive in form than flowering species, reproduce with spores (that are stored underneath the leaves), not seeds. The same applies for fungi, mosses, lichens as well as some bacteria and protozoa. A seed consists of an embryonic plant together with a store of food, all surrounded by a protective coat, whereas a spore is a microscopic reproductive body, made of either one or many cells, that is very resistant to harsh conditions and can almost remain viable for eons. Despite the fact that they require less energy to start mitosis, spores are limited by their dependence on favorable moisture conditions, more  than seeds, in order to successfully germinate.

  The little lively ferns in the pictures, belong to Ceterach officinarum species (formerly Asplenium ceterach), commonly known as "rustyback" for the rusty fur that appears on its leaves lower surface. A very common European species, Ceterach officinarum is, unlike many ferns, drought resistant and will curl its wing-like leaves (fronds) inwards so that only the brown side is visible.
This tiny fern (6-12 cm), that is only found growing in rock crevices and stone walls, is widely known for its diuretic properties and especially in treating gallstones and kidney stones.
__________________________________________________________________


   Οι φτέρες (πτερυδόφυτα), είναι μια μεγάλη και πολύ αρχαία ομάδα άσπερμων αγγειακών φυτών, τα οποία προηγούνται της εποχής των δεινοσαύρων - παρόλο που πολλές από τις υπάρχουσες οικογένειες και είδη δεν εμφανίστηκαν παρά μόνο μετά την επικράτηση των ανθοφόρων φυτών στη Γη. Πρόκειται για φυτά σχετικά ευαίσθητα, που έχουν ανάγκη από συνθήκες σταθερής υγρασίας, και που αποφεύγουν το άμεσο ηλιακό φως.
Τα μη-ανθοφόρα αυτά φυτά, που στη μορφή είναι πιο πρωτόγονα από τα ανθοφόρα είδη, πολλαπλασιάζονται με σπόρια, που αποθηκεύονται κάτω απ΄ τα φύλλα, και όχι σπόρους. Το ίδιο ισχύει για τους μύκητες, τα βρυόφυτα, τις λειχήνες, καθώς και πολλά βακτήρια και πρωτόζωα. Ένας σπόρος αποτελείται από ένα φυτικό έμβρυο και μια αποθήκη θρεπτικών συστατικών, προστατευμένα με ένα σκληρό περίβλημα, ενώ ένα σπόρι είναι ένα μικροσκοπικό αναπαραγωγικό σώμα, αποτελούμενο από ένα ή περισσότερα κύτταρα, που είναι πολύ ανθεκτικό στις όποιες αντίξοες συνθήκες και που μπορεί να επιβιώσει για ανυπολόγιστο χρόνο. Παρόλο το γεγονός ότι χρειάζονται λιγότερη ενέργεια για να ξεκινήσουν τη διαδικασία της μίτωσης (διαίρεσης), τα σπόρια περιορίζονται από την εξάρτησή τους από ιδανικές συνθήκες υγρασίας που είναι απαραίτητες για την ανάπτυξή τους.

  Τα μικρά ζωηρά φυτά στις φωτογραφίες, ανήκουν στο είδος φτέρης Ceterach officinarum (η προηγούμενη ονομασία ήταν Asplenium ceterach), γνωστής και με τα όμορφα ονόματα φτερουγάκι, χρυσόχορτο και σκορπίδι. Πρόκειται για ένα πολύ κοινό ευρωπαικό είδος το οποίο σε αντίθεση με τις περισσότερες φτέρες παρουσιάζει αντοχή σε συνθήκες ξηρασίας, και το οποίο για να πρστατευθεί αναδιπλώνει τα φύλλα του αποκαλύπτοντας τη μαλλιαρή χρυσοκαφετιά κάτω επιφάνειά τους.
Αυτό το μικροσκοπικό είδος φτέρης (περίπου 6-12 εκατοστά), που βρίσκεται να φυτρώνει αποκλειστικά σε σχισμές βράχων και πέτρινους τοίχους, είναι φημισμένο για τη διουρητική του δράση και ιδιαίτερα για την ικανότητά του να διαλύει πέτρες στα νεφρά και στη χολή.

Ceterach officinarum. Rustyback's mature curled leaves undersides.