Erithacus rubecula

Erithacus rubecula (European Robin). 

Watercolor and color pencils on paper, 15x21cm.

  It seems that in the past it was common sense, that singing birds were only a few, hard to find, and mostly exotic, for which reason they were kept in bird cages. Somehow this must have been a necessary stage in our tuning in to their frequency.
Most birds are singing birds, especially during the mating season - now that spring has arrived, even starlings (Sturnus vulgaris) sing beautifully. However, some birds sing all year round, and in some countries they are also resident. Among these birds, the robin is the king, both in the countryside and in the city. Some refer to him as being the "winter nightingale" due to his mysterious and enchanting song, that seems to penetrate all darkness. All birds are "magical", in the sense that our relating to them allows our intuition to grow. The robin, however, sings very softly in winter silence, and his song emerges from somewhere very deep within, and is carried far.
The robin (Erithacus rubecula), is a species native to Europe, and some neighboring countries. He is also called European robin to distinguish him from the larger and quite different American robin (Turdus migratorius) that lays his popular, almost turquoise, eggs. Both sexes have the same distinctive orange breast, and they also sing the same melody.
It is the beginning of spring, and robin is still around wherever there is a cool shade for him, and he'll stay until it is too hot. He will then move from the cities to the mountains and to the north, and will return when the weather is even slightly cool again, in autumn.

Although robin is a common urban bird, there are only very few people who know his melody, or ever actually "heard" it.
You can listen to robin's esoteric song here, in this exquisite new recording.
Watch him, first, as he sings most of the time barely opening his beak, and then continue with eyes closed.
____________________________________________________________________


  Υπήρχε στο παρελθόν η κοινή αίσθηση πως τα είδη των πουλιών που τραγουδάνε ήταν λίγα, δυσεύρετα, και "εξωτικά", γι αυτό και οι άνθρωποι συνήθιζαν  να τα κρατάνε και να τα απολαμβάνουν σε κλουβιά. Φαίνεται πως κάτι τέτοιο αποτέλεσε αναγκαίο στάδιο στο συντονισμό μας με τη συχνότητά τους.
Τα πιο πολλά πουλιά είναι μελωδικά, ειδικά την εποχή του ζευγαρώματος. Τώρα που μπήκε η άνοιξη ακόμη και τα ψαρόνια (Sturnus vulgaris) έχουν υπέροχη λαλιά. Ωστόσο, υπάρχουν πουλιά που τραγουδάνε όλο το χρόνο, και σε κάποιες χώρες μάλιστα κατοικούν μόνιμα. Απ΄ αυτά τα πουλιά ο κοκκινολαίμης είναι κατά τη γνώμη μου ο βασιλιάς, τόσο στην ύπαιθρο όσο και μέσα στη πόλη. Κάποιοι δικαίως τον αποκαλούν το "αηδόνι του χειμώνα" για τη μαγική/ σαγηνευτική, ανοίκεια λαλιά του, η οποία μοιάζει να σπάει το σκοτάδι, σε όλα τα επίπεδα. Όλα τα πουλιά είναι "μαγικά", με την έννοια ότι η σχέση μας μαζί τους αναπτύσσει τη διαίσθησή μας, όμως το τραγούδι του κοκκινολαίμη που ακούγεται τόσο απαλά, μοιάζει να βγαίνει από κάπου πολύ βαθειά και να τα διαπερνάει όλα. 
Ο κοκκινιλαίμης (Erithacus rubecula), είναι είδος ενδημικό της Ευρώπης, και μερικών γειτονικών χωρών. Λέγεται μάλιστα και ευρωπαικός κοκκινολαίμης για να διαφοροποιείται από το μεγαλύτερο και πολύ διαφορετικό είδος κοκκινολαίμη της Αμερικής (Turdus migratorius) που γεννάει τα γνωστά, σχεδόν τυρκουάζ, αυγά. Το έντονο πορτοκαλί χρώμα στο στήθος είναι ίδιο τόσο στα αρσενικά όσο και στα θηλυκά πουλιά, ενώ και τα δύο είναι το ίδιο μελωδικά.
Είμαστε στην αρχή της άνοιξης, και ο κοκκινολαίμης βρίσκεται ακόμα εδώ, ό,που υπάρχει μια δροσερή σκιά, και θα παραμείνει μέχρι να μην αντέχει τη ζέστη. Θα μετακινηθεί τότε απ΄ τις πόλεις στα βουνά, και προς τα βόρεια, για να επιστρέψει και πάλι στις πόλεις με τη πρώτη υποψία δροσιάς του φθινοπώρου.

Παρόλο που ο κοκκινολαίμης είναι ένα συνηθισμένο πουλί της πόλης, υπάρχουν απ΄ ότι φαίνεται, ελάχιστοι που ξεχωρίζουν το τραγούδι του, ή που το έχουν στην πραγματικότητα ποτέ τους "ακούσει". Μπορείς να ακούσεις το εσωτερικό του τραγούδι εδώ, σε αυτήν την εξαιρετική νέα ηχογράφηση. Παρακολούθησέ τον πρώτα, καθώς τραγουδάει συχνά ανοίγοντας ελάχιστα το ράμφος του, και συνέχισε μετά με τα μάτια κλειστά.