Golden light

Stream of golden light.

      You ask me how I became a madman.
      Here's how it happened:
One day, long before many gods were born, I woke from a deep sleep and, found that all my masks were stolen -- the seven masks I had fashioned and worn in seven lives --

I ran maskless through the crowded streets, shouting,
      "Thieves, thieves, the cursed thieves who stole my masks!"
Some laughed, and some ran away in fear.
And when I reached the market place, a boy standing on a rooftop cried,
      "He is a madman!"

As I looked up to behold him, the sun kissed my own naked face
for the first time.
And,
for the first time,
my soul was inflamed with love
for the sun,
and I wanted my masks no more. And as if in a trance I cried,
      "Blessed, blessed are the thieves who stole my masks ..."

      Thus I became a madman.
      And I have found both freedom and safety in my madness;
the freedom of loneliness and the safety from being understood, for those who understand us enslave something in us.
      But let me not be too proud of my safety. Even a thief in jail is safe -- safe from another thief.

                                                                            -- Kahlil Gibran
____________________________________________________________________


      Με ρώτησες πώς έγινα τρελός.
      Να πώς:

Μιαν αυγή, καιρό πολύ πριν γεννηθούν άμετροι θεοί, ξύπνησα από έναν λήθαργο, κι είδα πως μου είχαν κλέψει όλες τις μάσκες μου -- τις εφτά μάσκες που είχα σχεδιάσει κι είχα φορέσει σ΄ εφτά ζωές.
Έτρεξα τότε ακάλυπτος στους κοσμοπλημμυρισμένους δρόμους, φωνάζοντας:  
      "Κλέφτες, κλέφτες, καταραμένοι κλέφτες!" 
Άλλοι γέλασαν, κι άλλοι έτρεξαν φοβισμένοι στα σπίτια τους.
Σαν έφτασα στην αγορά, ένα παιδί πάνω σε μια στέγη φώναξε:
      "Είναι τρελός!"

Σήκωσα το κεφάλι μου για να το δω,
και για πρώτη φορά ο ήλιος φίλησε το γυμνό μου πρόσωπο,
και η ψυχή μου γέμισε αγάπη για τον ήλιο,
κι από κείνη τη στιγμή δεν ήθελα πια τις μάσκες μου. Και εκστασιασμένος φώναξα:
      "Ευλογημένοι, ευλογημένοι εκείνοι που έκλεψαν τις μάσκες μου!" 

      Έτσι έγινα τρελός. 
      Και μέσα στην τρέλα μου βρήκα και τα δυο: λευτεριά και σιγουριά.
      Τη λευτεριά της μοναξιάς και τη σιγουριά πως δε με καταλαβαίνουν. 
      Επειδή εκείνοι που μας καταλαβαίνουν, κάτι υποδουλώνουν μέσα μας.
      Αλλά ας μην είμαι δα τόσο περήφανος για τη σιγουριά μου. Ακόμα κι ένας κλέφτης, όταν είναι στη φυλακή, είναι προφυλαγμένος από έναν άλλο κλέφτη.

                                                                            -- Χαλίλ Γκιμπράν